Właściwości:
- wspomaga leczenie wielu chorób np. zapalenia oskrzeli, przeziębienia, czy grypy,
- eliminuje niedokrwistość i duszności,
- reguluje ciśnienie krwi,
- wzmacnia siły witalne oraz zmniejsza zmęczenie,
- jest stosowany podczas dolegliwości związanych z infekcjami układu moczowego oraz pokarmowego.
Jak przyrządzić napar z gojnika?
W celu przyrządzenia naparu należy wrzucić do szklanki jeden lub dwa kwiaty, a następnie zalać je wodą. Proces parzenia trwa 3-5 minut i powinien odbywać się pod przykryciem (można również gotować przez ten czas). Gojnik lubi towarzystwo, dlatego śmiało można dodać do naparu np. cytrynę, miętę, łyżeczkę melasy z chleba świętojańskiego lub świeży imbir. Napar zawiera olejki eteryczne, posiadające właściwości antybakteryjne oraz przeciwzapalne. Ponadto jest też bogaty w żelazo, co sprawia, że stanowi cenny dodatek do diety osób, które cierpią na anemię. W sezonie grypowym warto zaopatrzyć się także w gojnik, którego cena wcale nie jest wysoka. Profilaktyczne picie naparu może przyczynić się do poprawy odporności i wzmocnienia organizmu bez strat dla domowego budżetu.
Herbata gojnik posiada właściwości, które są znane i cenione na całym świecie
Chociaż wiele osób go używa, nie każdy wie, że jest to jedno z najbardziej popularnych ziół w całej Europie. Dzieje się tak dlatego, że w różnych krajach gojnik ziele jest inaczej określane. Jego nazwy najczęściej biorą się od naturalnych miejsc występowania lub jego właściwości. Polska nazwa tej rośliny nawiązuje do gojenia. W Grecji to zioło jest określane jako „sideritis”, czyli żelazo, co stanowi nawiązanie do czasów starożytności, kiedy napar był podawany żołnierzom w celu przyspieszenia regeneracji oraz gojenia się ran poniesionych w walce.
Gojnik to ziele znane ze swych właściwości już od dawna
O tej roślinie pisał już w I w.n.e. lekarz i botanik, Pedanius Discorides. Herbata gojnik znana jest na całym świecie pod nazwami: Olympus Tea, Malotira, Tataczaj, Mautain Tea (herbata górska) lub Sheperd’s Tea (Herbata pasterska). Można z niej przyrządzać samodzielny napar, jednak bardzo często wykorzystuje się to ziele do aromatyzowania zwykłych herbat. Dzieje się tak m.in. w krajach Bliskiego Wschodu, które słyną ze swego zamiłowania do różnego rodzaju herbat oraz rytuałów związanych z ich parzeniem i piciem.
